Eindelijk tijd en goede wifi

Woensdag 13 april. We zijn al bijna een week weg en nu pas echt tijd om wat te schrijven.

Donderdag 7 april vertrokken naar Thailand. Een prima vlucht gehad met China airlines, een dagvlucht, waardoor de drang om te slapen er niet echt is. Ik heb wat tukjes gedaan en verder gelezen of film gekeken. Voor mn gevoel was de reis snel om.
Het bemachtigen van het visum duurde In verhouding wel weer heel lang. Efteling rijen en maar een paar hokjes met douaniers open. Na 1.5 uur komen we als laatste bij de groep aan. We zijn met zn 13-en en we hebben Tur als Thiase reisleidster. We reizen door naar Ayuthhaya, waar we direct op de kamer kunnen. Mieke en ik lopen naar de 7/11 om te pinnen en water te halen voor de middag. Helaas is het pinnen bij beide niet gelukt. Na de lunch (ff betaald door de reisleidster, want tja, geen geld...) nog een keer naar een geldautomaat met Tur zodat zij kon kijken wat er verkeerd ging. Toen werd het pasje van Mieke ingeslikt. Na veel gedoe en hulp van Tur kreeg zij het pasje weer terug en heb ik eindelijk wel kunnen pinnen met een andere pas dan bij mijn eerste pinpoging.
De middag de oude stad van Ayutthaya bezocht. Ayutthaya was vroeger de hoofdstad van Thailand en daar staan nog hele oude tempels. Erg mooi, maar echt verschrikkelijk warm! Het is hier op t moment 40+ graden, de overgang is nogal groot! Na verscillende tempels zijn we met een bootje door de kanalen teruggebracht naar het hotel, lekker met een verfrissend windje. Langs de kanalen zie je het lokale leven, kinderen en ook varanen zwemmen in het water.
Om 18.30 hebben we het welkomsdiner en daarna gaat bij ons beide het licht uit, een nacht niet slapen komt binnen!

Zaterdag 9 april gaan we naar de jungle rafts aan de river kwai. Een drijvend hotel zonder luxe of electriciteit. We kunnen hiernaartoe ook geen koffers meenemen en hebben dus een aparte tas gepakt boor 2 dagen.
Maar we beginnen met het bezoeken van het museum over de bouw van de birma spoorlijn. Ik heb deze 10 jaar geleden al met mn meiden bezocht, maar heb nu meer tijd om echt te lezen. Mieke en ik hebben voordat we vertrokken een film gekeken over dit onderwerp, indrukwekkend! Naast het museum ligt de begraafplaats, waar ook diverse Nederlanders die aan de spoorlijn hebben moeten werken begraven liggen.
Ook bezoeken we de brug over de river kwai, een onderdeel van de spoorlijn. We hebben daar een lunch met uitzicht op de brug en kunnen de groep wat beter leren kennen. De groep is heel divers, leuk!
Uiteindelijk met de bus naar de bootjes waarmee we in een half uur naar de jungle rafts varen. Drijvende hotelkamers in een prachtige jungle achtige omgeving. Diverse uit de groep laten zich van de ene kant naar de andere kant van het hotel meedrijven op de stroming van de rivier, waarbij je niet moet vergeten om het laatste trappetje te nemen, anders drijf je het hotel voorbij...
We lopen nog door het Mon dorp achter het hotel, de Mon mensen hebben een andere cultuur en taal dan de Thai en leven in kleine hutjes. De dorpelingen werken in het hotel. Ook heeft het dorp 2 olifanten, die we wat banaantjes geven. Op de terugweg nemen we een shortcut over kleine riviertjes met provisorische bruggetjes, hilarisch soms!
Bij terugkomst krijgen we een diner, we eten wat de pot schaft en dat was heel erg lekker! Rijst, met een curry, een groenteschotel en nog een vleesschotel. Fruit toe. Na de borrel gaan we slapen. Geen electriciteit, betekent geen licht en ook geen airco. Wel een of ander vaag beest in de kamer, na wat gegil konden we dan onder de klamboe naar bed. De deken was ff niet nodig, maar 's nachts koelde het toch behoorlijk af.